Ενταγμένος στην Αριστερά από τα εφηβικά του χρόνια και επαγγελματίας μηχανολόγος-μηχανικός του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ο Γιώργος Τσίπρας διευθυντής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού σήμερα, έγινε γνωστός στην ελληνική κοινωνία όχι για το ποιος είναι και τι κάνει αλλά για το πώς τον λένε.
Η συγγένειά του με τον πρωθυπουργό προκάλεσε, εύλογα κατά πολλούς, σχόλια για νεποτισμό και τοποθέτησή του σε θέσεις-κλειδιά λόγω επωνύμου. Έκτοτε έχει διαγράψει μια πορεία σε κυβερνητικές θέσεις, προσπαθώντας να αποδείξει στους Έλληνες πολίτες ότι δεν ευνοήθηκε επειδή λέγεται Τσίπρας και είναι ξάδερφος του πρωθυπουργό. Παραμονή της επετείου για τα 100 χρόνια από την έναρξη της δεύτερης και σκληρότερης φάσης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ο Γιώργος Τσίπρας μιλάει στο pontos-news.gr για τη μικρασιατική καταγωγή του, τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της αναγνώρισης αλλά και το πώς αυτή μπορεί να συμβάλει στην ειρήνη μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας.
Ποιος είναι ο Γιώργος Τσίπρας και τι ακριβώς κάνει στο στίβο της πολιτικής;
Είμαι μηχανολόγος-μηχανικός του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και έχω εργαστεί πολλά χρόνια στον κλάδο. Συμμετέχω στους αγώνες της Αριστεράς από τα εφηβικά μου χρόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει έναν από τους σημαντικότερους αγώνες στη σύγχρονη ελληνική ιστορία για τις αξίες και τα οράματα της προοδευτικής παράταξης, για την ανόρθωση της πατρίδας μας μετά τα μνημόνια, για τις ανάγκες των πολλών και της κοινωνίας. Θεωρώ προσωπική τιμή τη συμμετοχή μου σε αυτή την προσπάθεια.
Το γνωστό επώνυμο θεωρείται προνόμιο στην πολιτική. Στη δική σας περίπτωση, και με δεδομένη τη συγγένειά σας με τον πρωθυπουργό αλλά και το ότι πολιτεύεστε πάλι, ίσως δεν ισχύσει το ίδιο. Εκτιμάτε ότι το πολιτικό σας μέλλον μπορεί να επηρεαστεί από αυτό το γεγονός;
Πιστεύω ότι οι πολίτες της δυτικής Αττικής δεν θα με κρίνουν από το επώνυμο αλλά από τις προτάσεις και τις απόψεις μου, και από την έως τώρα δουλειά μου. Οπωσδήποτε αυτό είναι που εγώ θέλω.
Στην αντίληψη του χώρου μας πάντως δεν χωράνε ούτε προνόμια ούτε αποκλεισμοί λόγω επωνύμου.
Η πολιτική στη χώρα μας έχει επιβαρυνθεί από τέτοιες πρακτικές, από «κληρονόμους» και «βαρονίες», και οι πολίτες επιθυμούν να τις ξεπεράσουμε ως κοινωνία συνολικά.
Έχετε διατελέσει γενικός γραμματέας στο υπ. Εξωτερικών επί Νίκου Κοτζιά και σήμερα είστε διευθυντής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού. Αποτιμώντας τη μέχρι τώρα πορεία σας σε αυτές τις δύο θέσεις, τι θα λέγατε;
Και στο υπουργείο Εξωτερικών και από το οικονομικό επιτελείο έχει γίνει ένα πολύ ουσιαστικό έργο, στους δύο τομείς που είναι ίσως οι πιο σημαντικοί σήμερα για τη χώρα. Σ’ αυτήν τη δουλειά πιστεύω ότι έχω συμβάλει κι εγώ. Στο μεν ΥΠΕΞ η συμβολή μου αφόρισε κυρίως το συντονισμό των δομών εξωστρέφειας, το άνοιγμα σε νέες χώρες, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων που είναι απαραίτητες για την μακροπρόθεσμη προοπτική της ανάπτυξης.
Έχουμε επιτύχει η χώρα να ανακτήσει την αξιοπιστία της ως επενδυτικός προορισμός, και τα οφέλη από αυτό θα είναι σημαντικά στη μάχη για τη μείωση της ανεργίας. Στο Μαξίμου, εκτός από ζητήματα επενδύσεων, εμπλέκομαι σε ζητήματα οικονομικής πολιτικής.
Κύριε Τσίπρα, έχει κάνει σοβαρά λάθη ο ΣΥΡΙΖΑ όσο καιρό κυβερνά; Εάν ναι, ποια είναι αυτά;
Λάθη δεν κάνει μόνον όποιος δεν προσπαθεί· όποιος λέει σε όλα ναι, όποιος ακολουθεί άλλους, όποιος μένει θεατής. Η πραγματική ζωή έχει τις δυσκολίες και τις αντιφάσεις ανάμεσα στο κάθε επιθυμητό και αυτό που είναι κάθε φορά εφικτό.
Έχουμε δημόσια πει ότι δεν είχαμε εκτιμήσει πλήρως τη σκληρή αντίδραση στην προσπάθειά μας από τα ακραία συντηρητικά και νεοφιλελεύθερα κέντρα στην ΕΕ κατά την πρώτη περίοδο.
Κρατήσαμε όμως την Ελλάδα στο ευρώ παρά τις μεθοδεύσεις τους, και πετύχαμε να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα με επιτυχία και με προστασία των πιο αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας μας.
Στο παρελθόν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πάρει απόσταση από το θέμα της Γενοκτονίας ή έχουν αρνηθεί ότι αυτή διαπράχθηκε, με πιο γνωστό τον πρώην υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη. Ποια ακριβώς είναι η επίσημη θέση του κόμματος, και πού βασίζεται;
Η θέση μας είναι υπέρ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων όπως ξεκάθαρα εκφράστηκε και στην πρόσφατη ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η ευρωομάδα της Αριστεράς, στην οποία συμμετέχουν και οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισε το ψήφισμα το οποίο καταψηφίστηκε από άλλες ευρωομάδες. Επίσης ξεκάθαρη είναι η υποκρισία της ΝΔ που στο εσωτερικό δηλώνει ότι επιδιώκει τη διεθνοποίηση του ζητήματος και στο Ευρωκοινοβούλιο απείχε από την ψηφοφορία στηρίζοντας τη γραμμή Βέμπερ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κατά της αναγνώρισης.
Πιστεύω ότι ο ποντιακός ελληνισμός έχει βαρεθεί τις χωρίς ουσία υποσχέσεις και απαιτεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις μια συνεπή στάση.
Ορμώμενη από το ότι έχετε μικρασιατική καταγωγή, θα ήθελα να ζητήσω την άποψή σας για το θέμα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας γενικότερα.
Ο παππούς και η γιαγιά μου από την πλευρά της μητέρας μου ζούσαν στο Ρεΐζντερε κοντά στη Σμύρνη, ξεριζώθηκαν το ’22 και βρέθηκαν στην Ιεράπετρα της Κρήτης όπου έκαναν οικογένεια. Και μόνο με τις ιστορίες που μου είχε διηγηθεί ο παππούς μου ο Δημητρός για το ’22 θα μπορούσε να γραφτεί βιβλίο. Ήταν σπουδαίος άνθρωπος και πρόκοψε στην Κρήτη όπου πήγε.
Ο πολιτισμός γενικά που έφεραν στις αποσκευές τους οι Μικρασιάτες στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν σπουδαίος.
Η άποψη μου για το θέμα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου συμπίπτει με την επίσημη θέση του κόμματος, αυτήν που κρατήσαμε και στο Ευρωκοινοβούλιο.
Κατά το διάστημα 1919-1922 υπήρξε μια οργανωμένη πολιτική διώξεων κατά των ποντιακών πληθυσμών, η οποία οδήγησε στον μαζικό εκτοπισμό τους και σε μεγάλο αριθμό τραγικών θυμάτων. Αυτά τα τραγικά γεγονότα πρέπει να καταγραφούν σωστά στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας ως ιστορική δικαίωση του ποντιακού ελληνισμού και επίσης ως ασφαλιστική δικλίδα για τη μη επανάληψη παρόμοιων πρακτικών σε κανένα μέρος του κόσμου.
Ο (οργανωμένος και μη) προσφυγικός χώρος ζητά από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις να εντάξουν στην πολιτική τους ατζέντα το θέμα της διεθνοποίησης της Γενοκτονίας. Ωστόσο αυτό –τουλάχιστον επισήμως– δεν έχει γίνει. Ποιος είναι ο λόγος; Πιστεύετε ότι αποτελεί δίκαιο αίτημα;
Πιστεύω ότι ήδη απάντησα στο θέμα του δικαίου του αιτήματος. Από κει και πέρα η ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής κάθε χώρας καθορίζεται κάθε στιγμή και από τις ανάγκες της συγκυρίας για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων.
Εκτιμάτε πως η αναγνώριση της Γενοκτονίας από κοινοβούλια ξένων χωρών μπορεί σε βάθος χρόνου να συμβάλει στην ειρήνη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;
Θέλουμε και επιδιώκουμε η διεθνής κοινότητα να στηρίξει τα δίκαια της χώρας μας σε όλα τα μέτωπα, ιδιαίτερα σε περιόδους όπως η σημερινή που υπάρχει έξαρση της προκλητικότητας από την κυβέρνηση Ερντογάν. Παρακολουθείτε προφανώς τι γίνεται με τις παράνομες ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και την αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ πλησίον του Καστελόριζου.
Με την ιστορική μνήμη που διαθέτουν οι Πόντιοι είμαι βέβαιος ότι αξιολογούν σωστά όλα αυτά τα προβλήματα και τη διαρκή προσπάθεια της κυβέρνησης να τα αντιμετωπίσει χωρίς καμία παραχώρηση στα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Ότι αντιλαμβάνονται τη σημασία που έχει η επιτυχής προσπάθειά μας για οικοδόμηση διεθνώς ερεισμάτων στην περιοχή μας και τη διαμόρφωση ενός πλαισίου περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας, άρα και της ειρήνης μεταξύ των δύο κρατών.
Σε αυτό το συνολικό πλαίσιο προάσπισης των εθνικών δικαίων και συμφερόντων μέσα από μια δυναμική και πολύπλευρη εξωτερική πολιτική μπορεί να συμβάλει και η αναγνώριση της Γενοκτονίας από κοινοβούλια.
Πόπη Παπαγεωργίου
pontos-news.gr
